Πολλοί πάσχοντες και πάσχουσες από τη νόσο έχουν ήπια συμπτώματα, την ίδια στιγμή που άλλοι με σοβαρή έλλειψη του παράγοντα αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερα προβλήματα με αιμορραγίες. Τα ίδια τα συμπτώματα αλλάζουν μέσα στον χρόνο. Συχνά η διάγνωση της νόσου γίνεται μετά από σοβαρή αιμορραγία ως συνέπεια σοβαρού ατυχήματος, οδοντιατρικής ή χειρουργικής επέμβασης.
Τα κυριότερα συμπτώματα είναι:
- Συχνοί μώλωπες
- Συχνές ή παρατεταμένες ρινορραγίες
- Ουλορραγίες
- Αιμορραγίες παρατεταμένες μετά από ελαφρείς τραυματισμούς (π.χ. κοψίματα)
- Αιμορραγίες κατά την εμμηνορρυσία (μηνορραγίες) ή παρατεταμένη διάρκεια εμμηνορρυσίας
- Αιμορραγία του ανώτερου ή κατώτερου γαστρεντερικού συστήματος
- Παρατεταμένη αιμορραγία μετά από οδοντιατρική εργασία, τραυματισμό, χειρουργική επέμβαση ή τοκετό.
Οι γυναίκες εκδηλώνουν ευκολότερα και πιο συχνά τα συμπτώματα της νόσου σε σχέση με τους άντρες, καθώς αιμορραγούν με την περίοδο περισσότερο ή εμφανίζουν μεγαλύτερη διάρκεια στην εμμηνορρυσία τους και με αυτό τον τρόπο οδηγούνται νωρίτερα στη διάγνωση.
Οι ομάδες αίματος φαίνεται να συνδέονται με τις διαταραχές του παράγοντα vW, καθώς είναι πιο συχνό τα άτομα με ομάδα αίματος 0 να έχουν χαμηλότερα επίπεδα παράγοντα σε σχέση με αυτά που έχουν τις υπόλοιπες ομάδες (Α, Β, ΑΒ), γεγονός που σημαίνει ότι άτομα με συνδυασμό ομάδας αίματος 0 και νόσου vWD ίσως αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα με αιμορραγίες.
Η διάγνωση της νόσου γίνεται πάντα από το εξειδικευμένο προσωπικό των Κέντρων Αιμορροφιλικών και περιλαμβάνει δοκιμασίες για τον χρόνο ροής, τα επίπεδα του παράγοντα vW, τη δραστικότητα και το αντιγόνο του, τη δραστικότητα του παράγοντα VIII, τη λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων και άλλες, που θα κρίνει απαραίτητες ο ιατρός των εξειδικευμένων κέντρων.